Jak przeprowadzać transakcje opcjami?

Opcja to finansowy instrument pochodny stanowiący kontrakt, na podstawie którego kupujący zyskuje prawo, ale nie obowiązek, kupna lub sprzedaży instrumentu finansowego po uzgodnionej cenie i w ustalonym terminie w przyszłości. Do popularnych rynków dla takich kontraktów należy obrót opcjami Forex, opcjami indeksów oraz opcjami akcji.

TERMINOLOGIA ZWIĄZANA Z TRANSAKCJAMI OPCJAMI

Przed wypróbowaniem dowolnych strategii handlowych inwestorzy powinni zapoznać się z warunkami obrotu opcjami FX i akcjami, w tym dotyczącymi:

• właściciela opcji, czyli kupującego kontrakt na opcje;
• wystawiającego opcje, czyli sprzedającego kontrakt na opcje;
• opcji kupna (call), czyli czynności zakupu opcji;
• opcji sprzedaży (put), czyli czynności sprzedaży opcji;
• ceny wykonania, czyli uzgodnionej ceny składnika akcji, który ma być zakupiony lub sprzedany w ramach kontraktu na opcje;
• terminu wykonania, czyli konkretnego dnia, od którego będzie obowiązywał kontrakt na opcje;
• premii, czyli kosztu zakupu lub sprzedaży kontraktu na opcje.

DLACZEGO INWESTORZY HANDLUJĄ OPCJAMI?

Strategie handlu opcjami są zwykle wykorzystywane przez inwestorów, którzy:

Spekulują na rynkach finansowych

Obrót opcjami przypomina inne formy handlu instrumentami pochodnymi. Inwestorzy zajmują się nim, aby spekulować co do wzrostu lub spadku wartości instrumentu finansowego. Jeśli oczekuje się wzrostu akcji, można złożyć opcję kupna (call), umożliwiając jego właścicielowi zakup akcji po niższej cenie i sprzedaż z zyskiem, kiedy cena pójdzie w górę. W odwrotnej sytuacji, jeśli oczekuje się wzrostu ceny instrumentu, można złożyć opcję sprzedaży (put), co pozwoli jej właścicielowi na kupno instrumentu po spadku ceny i jego sprzedaż po uzgodnionej wyższej cenie w celu osiągnięcia zysku.

Zabezpieczenie przed innymi pozycjami na rynku

Stosuje się również strategie obrotu opcjami do zabezpieczenia się przed innymi inwestycjami inwestorów na rynkach. Na przykład inwestor może wykorzystać obrót akcjami Forex do zabezpieczenia się przed otwartą pozycją na tym samym rynku. Zatem, jeśli inwestor zajął długą pozycję wobec pary walut EUR/USD, może także złożyć dla tej pary opcję put jako sposób na zabezpieczenie swojej pozycji. W taki sposób w przypadku wzrostu wartości pary długa opcja okaże się opłacalna, a kontrakt na opcje nie będzie realizowany, co oznacza, że do zapłaty jest tylko premia. Z drugiej strony, jeśli cena EUR/USD spadnie, długą opcję można zamknąć, a opcja put zakończy się zyskiem.

Strategie dotyczące handlu opcjami

Istnieją różne strategie handlu opcjami, które mogą zostać wykorzystane przez doświadczonych inwestorów chcących osiągać zyski na rynkach finansowych, w tym:

Strategia stelaża

Jedna z popularnych strategii obrotu opcjami — strategia stelaża — polega na zatrzymaniu przez inwestora dla składnika aktywów zarówno opcji call, jak i put z tą samą ceną wykonania i datą wygaśnięcia, a także na zapłaceniu obu premii. Jest zwykle wykorzystywana przez inwestorów, kiedy oczekuje się znacznego wahania na rynku, ale kierunek zmiany jest niejasny. Przyjęcie strategii stelaża w odniesieniu do opcji pozwala inwestorowi osiągnąć zysk niezależnie od kierunku wahań rynku, dopóki ruch cen jest duży na tyle, aby wykroczyć poza ceny wykonania i pokryć koszty dwóch premii.

Strategia rozszerzonego stelaża

Strategia rozszerzonego stelaża polega na tym, że inwestor zatrzymuje dla składnika aktywów zarówno opcję call, jak i put z tą samą datą wykonania, ale z innymi cenami wykonania. Jest ona podobna do strategii stelaża i najlepiej wykorzystywać ją wtedy, gdy oczekuje się znaczących wahań na rynku. Mimo że kierunek ruchu może nie być w 100% jasny, może pojawić się wskazówka co do miejsca, w którym nastąpi wahnięcie ceny. Z tego względu w ramach strategii rozszerzonego stelaża wykorzystuje się różne ceny wykonania. To pozwoliłoby inwestorowi na osiągnięcie zysku z nieuchronnie zbliżającego się wahnięcia na rynku i okazałoby się tańsze niż stosowanie strategii stelaża, a i tak zapewniłoby pewną ochronę w przypadku, gdyby cena miała ruszyć w drugą stronę.

Opcja kupna (call) — strategia byka

Inną popularną strategią obrotu opcjami jest strategia byka dla opcji kupna polegająca na zakupie opcji call dla składnika aktywów po konkretnej cenie wykonania przy jednoczesnej sprzedaży opcji call dla tego samego składnika z tą samą datą wykonania, ale z wyższą ceną wykonania. Strategię byka dla opcji kupna inwestor stosuje wtedy, gdy oczekuje małego wzrostu ceny instrumentu, którym obraca. Maksymalny zysk dla takiego ruchu oblicza się poprzez znalezienie różnicy pomiędzy cenami wykonania pomniejszonymi o koszt opcji.

Opcja kupna (call) — strategia niedźwiedzia

Strategia niedźwiedzia dla opcji kupna polega na zakupie opcji call dla składnika aktywów po konkretnej cenie wykonania przy jednoczesnej sprzedaży opcji call dla tego samego składnika z tą samą datą wykonania, ale po niższej cenie wykonania. Strategię inwestor przyjmuje wtedy, gdy oczekuje umiarkowanego spadku ceny składnika aktywów. Podobnie jak w przypadku strategii byka dla opcji kupna maksymalny zysk oblicza się poprzez znalezienie różnicy pomiędzy cenami wykonania pomniejszonymi o koszt opcji.